Beter laat dan nooit.

Reisverslag 10: 6 december t/m 12 december

Sorry sorry sorry. Vandaag is het 30 december en ben ik ondertussen alweer 18 dagen thuis! En wat is het KOUD hier. Ik zou nog een verslag plaatsen maar er kwam natuurlijk TE VEEL tussen. Ik ben namelijk pas begonnen met dit verslag in Nederland. En ik dacht dat ik het verslag wel eventjes af zou typen, maar er kwamen andere dingen op mijn pad zoals; vriendjes/vriendinnetjes lekker 4 dagen met mijn liefje naar een hotel in Vlaardigen, uiteten met mijn paps, marja en anne en als laatste werken.. Ja jongens de workaholic is alweer aan het werk.. Ik ben nu bezig aan mijn derde 24 uurdienst na 3 maanden Ghana, dus nu heb ik eindelijk de tijd gevonden om mijn allerlaatste verslag over Ghana te typen. En kan het nog in het jaar 2011 op waarbenjij zetten!

Veel leesplezier

Dinsdag: waarom afspraken maken?

Vandaag zouden hebben Annelieke en ik ’s ochtends eindelijk de presentatie gemaakt voor t healthcentre. Want voor school hadden we natuurlijk ook een paar opdrachten te doen. We zitten uit eindelijk in Ghana om stage te lopen.. Dus even snel een EBP presentatie in elkaar gedraaid over veilig injecteren. Hierna meteen even een afspraakje gemaakt dat we MORGEN de presentatie komen geven rond 10 uur. Dat was allemaal prima, daarna lekker even ge- internet. Aan t slome gedoe zijn we onderhand we gewend. Dus heb mijn facebook account en mijn verslag op mijn waarbenjij kunnen zetten. We hadden namelijk wel 2 uur de tijd, dus kon net! OHja mensen ik wilde nog meer foto’s op waarbenjij zetten, maar ik heb het maximaal aantal bereikt van 150. Dus nu zullen jullie het met jullie fantasie moeten doen. Ik zal ooit nog wel wat foto’s op facebook zetten ( als ik tijd heb).
Om 1uur hadden we een afspraak met de queenmoeder, want we zouden naar een dorp gaan. Waar we ondertussen al 4 keer naar toe zouden gaan maar steeds niet doorging.. Dus hup 13:15 bij het healthcentre weg gegaan op weg naar de queenmoeder. Nou eenmaal terug bij mijn huis, lag ze gewoon te slapen.. mmm zal t doorgaan of niet?! NEE NATUURLIJK NIET, nja prima dan gaan we maar weer een disneyfilm kijken!
Rond 4uur Annelieke weer terug naar huis, laptop liet ze bij mij staan want morgen moet we de presentatie geven. Ik loop zoals altijd even met haar mee naar de markt.. Nou doei doei zwaai zwaai tot morgen! Nou eenmaal thuis, wordt ik gebeld door Annelieke.. Blijkt dat ze de huissleutel vergeten is in de LAPTOPTAS!! OCHHHH.. Nja ik snel weer die kant op lopen.. komt er toch net een lege taxi voorbij.. Nou taxi geef jij die sleutel maar is even af aan de obruni, er loopt er immers toch maar één. Ze kon meteen met de taxi mee tuffen, nou dat heeft tante marloes weer goed geregeld.
Thuis lekker fufu met vis gegeten, och ik ga dat eten nog missen zeg! Daarna lekker naar mijn bed. De planning voor morgen is om lekker yam te eten en op de scholen een afscheidscadeautje te geven. Dat was ook nog een gedoe! Eerst wilde we een foto doen, toen wilde we een spel geven, toen een spelmiddag, pff. Uiteindelijk zijn we er uitgekomen om de waskommen en zeep te geven aan de scholen waar we de voorlichting hebben gegeven over handwassen. Lekker simpel!



Woensdag: Mjam die cheeseburger was lekkerrr

Om 10 uur hadden we afgesproken bij de healthcentre en daarvoor moesten we nog even de waskommen geven aan de scholen. Nou wij dachten even alle kindjes gedag zeggen. Maar we gaven de bollen en zijn daarna weg gegaan. Denk dat alles in 10 minuten tijd was gebeurd. Ben blij dat we niet een ingewikkeld iets hadden bedacht, want anders was dat echt zonde geweest. Nou hup nu door naar t healthcentre. Komen we daar aan, zit er bijna NIEMAND! Nou lekker is dat, onderweg nog wel 2 verpleegkundige tegengekomen waaronder Abigail en gelukkig waren zij er wel bij. Snel de laptop opgestart en de taken verdeeld. Eerste gedeelte deed Annelieke en ik deed het tweede gedeelte. Alles is opgenomen ook leuk voor Annie! De presentatie ging op zich wel goed in ons gebrekkige engels. De verpleegkundige vonden de informatie die we gaven terecht en erg goed! En dat is natuurlijk fijn om te horen. Na de presentatie gedag gezegd tegen iedereen, want dit was de laatste keer dat we er zouden komen!
Nu snel naar huis en hup naar t strand.. Na 1 uur reizen en 2,20 cedi armer. Konden we WEER gratis het strand op snieken! Hahaha, dat komt goed uit! Alvast even omgekleed in de w.c’s dan lijkt het net of we er al heeeel lang waren! Toen meteen eten besteld, want ja het is de laatste keer. Vorige keer kwamen we nog in opstand voor de prijsstijgingen en nu hadden we er grof gezegd schijt aan, het was toch de laatste keer. Eenmaal op t strand, hoorde we iemand AMA, ESI roepen.. Bleek de portier te zijn, KUT! Nou wij doen of onze neus bloed; lang niet gezien, ja leuk he we gaan zondag weg blablabla. En hij zei niks over dat geld, wij dachten moooooii.. Zegt die op t laatst; nou ladies dan betalen je maar als je naar buiten gaan.. GRRRRRRRRRR
Achteraf was het helemaal niet zo warm op t strand, t was heel de tijd bewolkt. Maar hebben wel lekker kunnen relaxen.
Thuis was er afgesproken om YAM te eten, ik had er nu al zin in. Om 6 uur kom ik thuis, ik vraag ohh gaan we lekker yam eten! NEE bleek het BANKU te wezen, gatsie.. Nou dan hoef ik geen eten… Dus heb lekker eigenwijs niks op. Zat ook nog wel een beetje vol van de cheeseburger.



Donderdag: Fietsen ja FIETSEN door Kasoa.

Vanmorgen weeer om 10 uur afgesproken. Dit keer gingen we naar het kantoor om de laatste dingen te regelen. Zoals de eindbeoordeling, niet geheel onbelangrijk. Bij aankomst op het kantoor was er een aangename verrassing, namelijk een kaart van mijn vriendinnetje Dilara. Nou schat super lief! Bedankt voor t kaartje, kan hem jammer genoeg niet meer ophangen, maar ik zal m in Nederland een mooi plekje geven!
Na dit mooie kaartje heb ik nog 2 kaartjes geschreven voor 2 van de 3 bazen Eric en Macy. Want de derde mocht ik niet en was de laatste tijd ook vaaak afwezig. Ze waren dolblij met de kaartjes, wat mij natuurlijk weer een heerlijk gevoel gaf.
Ook wilde ik nog wat souvenirtjes voor mijn vriendinnetjes halen, maar om weer naar de stad te lopen was te ver. Zou maar zeggen van mijn huis naar.. t station of zo iets. Maar als het 40 graden is, is dat echt te ver. En wat goed uitkwam is dat Annelieke 2 fietsen aan de organisatie heeft geschonken, nou dus je snapt hem al. We zijn op de mountainbike naar de stad gegaan. En als je weet hoe het verkeer dat is, is dat best dapper. Als eerst gingen we naast de weg fietsen, op t zandpaadje, maar dat was mij te eng. Na 3 keer bijna op mn &($ te zijn gegaan ging ik maar gewoon op de weg fietsen. Wat kan mij het schelen ik ben een obruni dus ik val sowieso al op! Bij de stoplichten op de stoep gegaan hup daar was het leuke kraampje met oorbelletjes, kettingen, armbanden noem maar op. Souvenirs zijn ingeslagen en voor Macy wilde Annelieke en ik nog oorbellen halen. We konden niet kiezen dus hebben allebei 1 paar gegeven. Eric en Macy gaven allebei aan bijna nooit een kaart te hebben gehad.. Voor ons is het natuurlijk normaal af en toe een kaartje te krijgen, maar daar dus niet!
Als laatst nog lekker met zijn 4en gaan lunchen ( Annelieke, Eric, Macy en ik).
Nog ff lekker voor de laatste keer op internet want vanaf morgen is de planning om weg te gaan uit het dorp.. te slapen in Accra en we zouden ook nog een afscheidsfeestje krijgen.. Ben ergg benieuwd! Moeten in ieder geval om 10 uur klaar staan. .
Thuis kreeg ik lekker fufu en heb er nog even een foto van gemaakt!



Vrijdag: WAAR IS MIJN CAMERA!?

Allereerst GEFELICITEERD PAPSIE MET JE 54STE VERJAARDAGGGGG!
’s Ochtends was ik al vroeg wakker. Last van mijn buik en gewoon niet zo lekker.. Zie ik toch opeens mijn camera tasje openstaan. Ik dacht waaaaaar isss mijnnn cameraaa! T zal toch niet dat mijn camera t laatste weekend gejat wordt.. Ik eerst aan mijn familie gevraagd( die zijn natuurlijk toch al wakker) die wisten niks. Ik meteen Annelieke gebeld 7:00 uur.. Weet je waar mijn camera is, zit niet meer in mijn tasje blabla. Zij wist t natuurlijk ook niet.. Toen had ik opeens een heldere ingeving dat ik gister nog en foto heb gemaakt.. Bleek dat kwame mijn broertje hem onder een hoop kleren had gelegd! Ja hallo daar zoek ik toch niet. Maar wel blij dat ik hem terug heb, pffoejj

Daarna mijn koffer en backpack ingepakt, want ik vandaag is de laatste dag dat ik hier ben. Want ik ga namelijk vanavond weg. Heb er wel 3 uur over gedaan om alles uit te zoeken. Gelukkig paste alles wel goed in mijn koffers. Maar toen ik maar koffer dicht deed, werd ik meteen weer geconfronteerd met afrika en dus vieze beesten. Onder mijn koffer, die 3 maanden open heeft gelegen op de vloer, zat een vieze grote gore KAKKERLAK. Gelukkig had ik zijn hoofd al geplet door mijn koffer te verschuiven, maar toch.. Hij was hartstikke eng!

Na dit drama moest ik nog om 10 uur klaar zitten voor t afscheidsfeestje. Ik had mijn speciale afrikaanse jurk aangetrokken. En wist absoluut niet wat ik kon verwachten. Ze waren alleen iets te laat, Eric en Macy waren om half 2 bij mij.. Ik moest in het hokje van de queenmoeder gaan zitten. Bleek dat er een aantal mensen van het dorp uitgenodigd. Waar ik er maar 1 van kende, namelijk Christopher de man waar ik veel mee gewerkt hebt de afgelopen 3 maanden. De andere 10 mensen kenden in niet. Voor de rest zat mijn familie er ook bij. De familie ging allerlei lieve dingen over me zeggen en wat ze van mijn vonden. Marloes moest wel even slikken en daarna kreeg ik zelfs nog een afscheidscadeau.. Een tasje met een kettinkje er in. Deze moest natuurlijk meteen om. Hierna moest ik van de queenmoeder de jurk aantrekken die ik van ahar had gekregen. En tegen haar moet je naar niet in gaan, oke ik trek m aan. Lekker heel mn koffer al ingepakt, maar ik trek m aan. Iedereen vond het hartstikke moe en ik voelde me een celebirty, want moest met IEDEREEN op de foto! T zal vast leuk zijn om terug te zien, maar mijn kaken gingen een beetje pijn doen van het neplachen. Al met al was het wel een leuk en lief afscheid en zal ik mijn familie zeker missen. De queenmoeder gaf als laatste ook aan dat ik gewoon een deel van de familie ben en dat ik me hebt gedragen als een echt familielid en niet als buitenstaander. Wat ik zelf een groot compliment vond.

De laatste dag zouden we lekker fufu gaan eten, ik had niet zo’n honger. Zal wel te maken hebben dat ik weg ging.. Ik had wel 3 tassen volstaan met cadeautjes voor de familie. Allemaal kleding, eten, toiletartikelen, schoenen, schoolspullen en een foto van mij met een tekst achterop die ik na het eten nog wilde overhandigen. Iedereen ging in een kringetje zitten en ik voelde me net Sinterklaas.. Ik had voor mezelf al een beetje bedacht wat ik aan wie ging geven. Ondertussen kwam Eric al aan om mij op te halen.. Ik werd al wat zenuwachtig; ja Eric ff wachten eerst mijn cadeautjes geven! Gelukkig had hij hier begrip voor. Iedereen was hartstikke blij met alle cadeautjes en toen was het moment van afscheid nemen..
De koffers werden door iedereen naar de auto gedragen. Ik begon met afscheid nemen.. Kwame had tranen over zijn wangen. Ik vragen waarom die huilt, zeggen ze ja omdat jij weg gaat. Ik heb die jongen een hele dikke knuffel en kus gegeven. En toen kwamen de tranen ook bij Marloes. En na marloes moest zus Deborah, zus Ruth, de Queenmoeder ook huilen. God God. Tegen Gifty en Kwame nog even gezegd dat ze goed hun best moeten doen op school zodat ze dokter( Gifty) en politieman(Kwame) kunnen worden. Een laatste kus en knuffel en toen in de auto.. Pfff wat een afscheid.



Zaterdag: Accra, het is en blijft een kl*te stad.
Wat een rotdag was dit zeg. We hadden lekker kunnen uitslapen. En daarna zouden we eind de ochtend door een kennis van ons naar Accra worden gebracht. Moest die opeens naar een begrafenis.. Ja ben binnen een half uur terug. Ondertussen was het al bijna 3 uur en moesten we nog steeds naar Accra toe.. Uit eindelijk hebben we gewoon een taxi gebeld en zijn we met HEEL ons hebben en houden naar Accra gegaan. ( 1 koffer, 2 backpacks, 2 rugzakken 1 laptoptas!) Zat dus aardig vol.. Nou onderweg naar Accra natuurlijk files, zoals altijd. Ondertussen wel weer van alles kunnen komen zoals; gedroogde bakbananen, waterzakjes en zelfs nog 10 cedi beltegoed voor Annelieke haha. 2 uur later waren we eindelijk op de plaats van bestemming. Hier kwam Sam ons ophalen en werden we naar onze slaapplek gebracht, wat er overigens niet verkeerd uitzag. Want we hadden een redelijk bed EN een airco.
Die avond zou er een voetbal wedstrijd komen op tv namelijk Real Madrid- Barcelona. En ja in Ghana houden we ook erg van voetbal! Dus zijn we eerst lekker een pizza gaan eten , die veelste groot was en ik morgen dus in ieder geval als ontbijt zou kunnen opeten, en toen op het gemakje de wedstrijd gekeken. Daarna lekker ons bed ingedoken, want we wilde t laatste nachtje samen wel lekker kunnen uitslapen!

Zondag: Och och je zou vanavond maar naar huis gaan..
Om half 12 wakker geworden, lekker lekker lekker! Toen lekker mijn pizza van de vorige dag gegeten. Wij zaten net te brainstormen wat we wilde gaan doen,w ant een hele dag bij een huis zitten is natuurlijk niks! Wij dachten aan t strand of aan t zwembad. En toen kwam Sam met het idee om lekker naar het zwembad! Dus zo is het gegaan, lekker bij het zwembad gelegen en af en toe een duik genomen. Voor de laatste keer mijn haren kunnen wassen en toen op naar het hotel. In het hotel voor de aller aller aller laatste keer fufu met lightsoup en vis op. En toen kwam het einde echt in zicht. Nu snel de laatste spullen bij elkaar stoppen en dan o half 8 richting het vliegveld. Macy en Eric waren alle twee naar het huis van Sam gekomen om gedag te zeggen, zo lief! Ik heb toen ook meteen mijn leentelefoon terug gegeven natuurlijk.
Bij t vliegveld mocht alleen ik naar binnen, ja mensen als je NIET gaat vliegen met je NIET de luchthaven op.. Nja prima snel inchecken en hopen dat ik niet te veel bagage heb. Nou ik had in totaal 30 kg mee en ik ging heen 52( want ik had natuurlijk 5 kilo bij iemand anders gestopt). Na het inchecken nog even een drankje gedaan met Annelieke, Sam en Eric en daarna was het echt zo ver om 21:30 moest ik dan echt naar de gate toe. Het afscheid was kort en krachtig ( want anders hadden ze waarschijnlijk een wielklem gekregen wat 230 euro kost om die te laten verwijderen). Annelieke een dikke kus en knuffel gegeven en HUP daar ging ik.
Om 23:00 ging ik dan eindelijk de lucht in. In het vliegtuig zat ik naast een man die uit Ghana kwam. Hij ging eigenlijk gelijk slapen en ik heb hem ook niet meer wakker gezien, lekker rustig. Ik ben films gaan kijken, want marloes kan natuurlijk niet slapen in een vliegtuig.. Heb het even geprobeerd, maar nee daar ben ik niet voor gemaakt. Ik heb 2 films gekeken, Rise of the planets of the apes ofzo en Rio. Nou RIO dat is een leuke filmmm!! Heb alleen maar gelachen, de mensen in het vliegtuig zouden ook wel denken, want ik startte die film pas om 4 uur s nachts hahah.
Toen we gingen dalen, begon ik wel wat zenuwachtig te worden, want jaa.. over een half uur sta ik op schiphol en zie ik mijn mamsie, papsie en Jerome weer.
Gelukkig was ik bijna als eerste uit het vliegtuig en kwamen mijn koffers ook als 1 van de eerste op de band. Dus hup naar de aankomsthal. Stonden mijn mamsie, papsie en jerome daar met een spandoek; WELKOM THUIS LOESJE AMA! Nou leuk leuk leuk. En nu naar huis,w ant ik ben moe en ik heb erg veel zin in een WARME douche!


Nou mensen dat was het dan, mijn ervaringen van Ghana! ik hoop dat jullie het heel leuk hebben gevonden om alles te kunnen volgen. En dat ik jullie een beeld heb kunnen scheppen van mijn ervaringen daar. Bedankt voor het lezen en alle leuke reacties. Wie weet ga ik nog wel is een keer voor een langere tijd op vakantie of weg en zal ik weer een waarbenjij bijhouden!

Dikke kus AMA!