De eerste week ghana...

Lieve familie, vriendjes en vriendinnetjes,

Poehpoeh, nu alweer bijna 1 week in Ghana. En wat heb ik al weer veel mee gemaakt. De reden dat er nu pas een reisverslag komt is, omdat het internet uberslecht werkt! Voor 65 cedi( 32,50) internet gekocht, maar t werkt he-le-maal niet! Hier onder een korte samenvatting van deze week. Ben het een beetje vergeten bij te houden (A) volgende keer zal ik hier beter op letten!

De reis naar Ghana begon al lekker, net aangekomen op schiphol bleek dat je 2 x 23 kg mag meenemen en dan moet het ook zo verdeeld wezen bij mij waren de koffers oneerlijk verdeeld, omdat er in mn backpack minder kan. Nja dan maar switchen! Eenmaal gelukt was het tijd om afscheid te nemen van paps, mama, vriendje, Marja, zusje, mieke. Eenmaal in het vliegtuig bleek dat we 1 uur vertraging hadden vanwege een technische storing. Aan de andere kant wel fijn dat er daar achter komen VOOR het opstijgen, want zal t wat minder vinden als het in de lucht gebeurde.

Eenmaal aangekomen in Accra, werden we meteen bedekt met een warme deken, pff wat een hitte en dat nog om 20:30 s avonds. We hebben een uur moeten wachten bij de douane omdat je alles van je willen weten, zouden ze in Nederland ook wel mogen doen, ze willen een foto al je vinger afdrukken en ze willen weten wat je komt doen. Daarna door naar bagage check, GELUKKIG werden wij doorgelaten en hoefde onze gesealde koffers niet open! We werden opgepikt door 2 mannen van de Dawn Foundation( de organisatie waar we voor gaan werken). Robert en Eric.
We wisten nu niet wat er zou komen, zouden we al naar Kasoa gebracht worden, slapen we bij de organisatie? Is er een hotel geregeld? Tot onze grote verbazing slapen we voor 2 nachten in een “luxe”hotel. In onze kamer staat een SUPER groot bed, we hebben een toilet en douche ( met koud water dan wel, maar dan nog).

De eerste 3 dagen hebben we van de organisatie een training gehad over; de gewoontes van Ghana, de organisatie zelf en wat ze doen in de verschillende dorpen. De onderwerpen die aanbod kwamen zijn; voeding, moeder en kind zorg, familiy planning, malaria en handenwassen( dit omdat de mensen NIET goed weten hoe die goed gedaan moet worden) en malaria.
Er werden 3 boeken voor uitgedeeld, hier staat stap voor stap uitgelegd hoe je dit moet doen. Dit is echt een geweldig systeem, zouden ze in Nederland ook moeten invoeren. Ohja in Ghana heb ik een andere naam want Marloes is toch wel lastig uit te spreken. Omdat ik op zaterdag geboren ben ( ben blij dat ik het wist) heet ik Ama. Dus zo ga ik me ook maar aan iedereen voorstellen.

Na deze drie dagen werden we naar onze gastgezinnen gebracht. Met wat kriebels in de buik gingen we op weg. Het ziet er veeeeel anders dan de grote stad. De grote stad is VIES maar heeft veeel meer luxe dan de dorpen.
Als eerst gingen we naar Annelieke haar dorp en daar kwamen we achter dat de vrouwen van huis waren voor 3 dagen. En omdat ze niet alleen met mannen mag leven zou ze voor 3 dagen mee naar mij gaan! Nou wij vonden dat natuurlijk PRIMA!
Na de koffer neergezet te hebben in Annelieke haar kamer met alleen een matras op de grond gingen we op weg naar mijn dorp, Bontrase.
Bij aankomst de spullen in de kamer gezet, dit zag er wel redelijk uit. In denk zo’n 15 m2 en ik heb een bed.
Mijn familie ziet er als volgt uit; ik heb een moeder, vader, vier zussen en vier kleinkinderen. De kleine kinderen zijn in de leeftijd van 11,8,3 en 3 maanden. De kinderen hier krijgen natuurlijk allemaal borstvoeding. Dus als de baby huilt wordt meteen die tiet erin gestopt. Nu was de baby aan het huilen toen ik heb op schoot had, vroeg de moeder; Can you do this ( de borst geven). Ik zei; noooo! I don’t have milk. Maar hier wordt dus de tepel gebruikt in plaats van een speen. Die zijn hier natuurlijk niet te koop.

We werden meteen van harte welkom geheten in het dorp en ze gaven aan het erg leuk te vinden om mij in het dorp te hebben. Er werd meteen voor ons gekookt, een 1 of ander vies drapje met een deegbal wat ERG pittig was. Jullie zouden nu is moeten weten HOEVEEEL dingen ik al geproefd hebt. Hele vissen met graten en al, slakken, deegballen, yam, soepen, kokosnoten etc. Ze koken op een dag wel 6 keer voor ons!

Het leven in Europa en Ghana is wel een groot verschil, we hebben een gemetseld zitje met een gat erin, wat een wc voor moet stellen en een omheining van stenen muurtjes waar je met je hoofd bovenuit steekt, wat een wasplaats moet voorstellen. Je snapt t al, hier voel ik me dus niet echt op me gemak, want ze zien je hoofd er boven uitsteken!

In deze 3 dagen hebben we veel gezien en gedaan, iedereen wilt ons ontmoeten dus altijd een smile op en gezicht en jezelf voorstellen aan iedereen! De kleine kinderen noemen ons; obunni dat betekend witte, sommige moeten huilen omdat ze nog nooit een blanke hebben gezien en andere zijn echt enthousiast en willen graag op de foto.
Met abina de jongste zus ( 18 jaar oud) zijn we onder andere naar een lokale markt geweest, hier zie je de vissen met vliegen er op gewoon liggen en dan weet je dat je die vanavond weer gaat eten, hier moet je dan maar even niet aan denken. Daarna zijn we op een basisschool wezen kijken , hier hebben alle kindjes in een leeftijd van 4 tot 10 een uniform aan en waren super nieuwsgierig. De directeur heeft ons rondgeleid en wij hebben foto’s gemaakt.

Gisteren zijn we naar de oude school van Abina geweest, hier waren de kinderen iets ouder in een leeftijd van 12- 16. De leraren waren erg benieuwd wat wij kwamen doen, dus wij dit uitgelegd. Toen vond de leraar het nodig om de kinderen bij elkaar te roepen en even mede te delen dat wij wat informatie wilden geven over handen wassen.. Wij helemaal perplex maar hebben t wel gedaan. Dit ging goed, de kinderen stonden wel netjes in een rij en praten alleen maar als de leraar t zegt, een wereld van verschil met Nederland dus. Even op de foto met de leraren en we konden weer naar huis!

Annelieke werd opgehaald om naar haar dorp te gaan, maar omdat het internet niet goed werkte wilden we gaan nog even naar Kasoa gaan. Robert van de organisatie gaf aan dat we uit zouden gaan in Accra en dat we niet in het dorp zouden slapen! WAT EEN OPLUCHTING, want mijn bed ..pff het lijkt wel een spijkerbed.. Het matras is zo dun dat je de planken gewoon kan zien.. Maar nu gaat de organisatie maandag een nieuw matras voor me kopen, hopen dat dit beter ligt.
Eenmaal in Accra hebben we eerst lekker PIZZA tonijn gegeten, mjam mjam mjam. En daarna zijn we naar een karaokebar geweest. Dit was erg gezellig, iedereen danst op zijn Afrikaans, iedereen zingt mee met de karaoke liedjes en er wordt gewoon alcohol geschonken wat na een week Ghana ook erg fijn was.
Om 3 uur thuis te zijn gekomen, zijn we lekker in het hotel bed gaan liggen. Morgen gaan we weer naar de dorpen terug en dat zal het de eerste keer zijn dat we apart slapen, dit zal wel raar wezen.
Zondag met de familie naar de kerk en maandag beginnen in het ziekenhuis en hierna zal ik weer een verslag proberen te plaatsen!

Dag lieve mensen ik hoop dat het verslag leuk was om te lezen!
Dikke kus vanuit Ghana.

Foto's volgen nog. internet is, zoals ik al heb gezegt, KUT